[εις
την ανωτέρω φωτογραφία απεικονίζεται το κάστρο όπου έλαβε μέρος η κατωτέρω
ιστορία, προέρχεται από την ιστοσελίδα :
https://en.wikipedia.org/wiki/Dunvegan_Castle]
Ένα
από τα πιο πολύτιμα κειμήλια της φατρίας των MacLeod είναι η περίφημη Σημαία
της νεράιδας στο κάστρο Dunvegan, στο Isle of Skye στην Σκωτία.
Η ιστορία που κρύβεται πίσω από τη σημαία
είναι μία από τις πιο ρομαντικές ιστορίες σε όλες τις ορεινές περιοχές που
μιλούν για τον έρωτα μιας νεράιδας και την προστασία της απέναντι στον
αγαπημένο της και την οικογένειά του...
Κάποτε, ένας μεγάλος νεαρός ηγέτης της
φατρίας των MacLeod ερωτεύτηκε μια πριγκίπισσα νεράιδα, από την λαμπρή φυλή
Sidhe. Το ζευγάρι ήταν αποφασισμένο να παντρευτεί, αλλά ο βασιλιάς των νεραϊδών
απαγόρευσε την ένωση, γιατί δεν φοβόταν ότι η νεράιδα θα ζούσε δυστυχισμένη
στον κόσμο των θνητών.
Η νεράιδα όμως, έπεσε σε βαθιά κατάθλιψη και
τελικά ο βασιλιάς,υποχώρησε και συμφώνησε να γίνει ο γάμος, με την προϋπόθεση
ότι ο γάμος αυτός, θα είχε την μορφή «Handfasting».
Σύμφωνα με αυτό, ο γάμος θα διαρκούσε μόνο
ένα χρόνο και μία ημέρα και αμέσως μετά,η νεράιδα θα επέστρεφε πίσω στο
νεραϊδοβασίλειο, χωρίς να πάρει τίποτα μαζί της από τον θνητό κόσμο.
Ο πόθος της νεράιδας να παντρευτεί τον θνητό
νέο ήταν τόσο μεγάλο, που τελικά δέχτηκε η νεράιδα υποχώρησε και συμφώνησε σε
μια περίοδο «Handfasting».
Το ζευγάρι ζούσε σε αρμονία και μετά από 9
μήνες γεννήθηκε ο μικρός τους γιος.
Δυστυχώς όμως, η μέρα της επιστροφής πίσω στο
νεραϊδοβασίλειο έφτασε και η νεράιδα δεν είχε καμία επιλογή.
Αν δεν κρατούσε την υπόσχεσή της, οι Fairie
Raide(ιππότες από το νεραϊδένιο βασίλειο) θα κατέστρεφαν τα πάντα στην περιοχή
και μεγάλη κατάρα θα έπεφτε στους ανθρώπους στο Isle of Skye και μετά θα την
πήγαιναν και πάλι πίσω στον δικό της κόσμο.
Αποχαιρέτησε τον αγαπημένο της σύζυγο και το
παιδί τους και με δάκρυα στα μάτια, έφυγε τρέχοντας για να συναντήσει τον
πατέρα της που την περίμενε σε μια γέφυρα, την γνωστή «Fairy Bridge»-Η γέφυρα
των νεράιδων(θεωρείται μεγάλη κακοτυχία, αν κάποιος περάσει από την γέφυρα αυτή
και δεν καταφέρει να δει μια νεράιδα που παραμονεύει εκεί.
Γι' αυτό, όσοι τολμούν να την περάσουν, πάντα
έχουν μαζί τους ένα δώρο κι ένα γράμμα με ευχές για τις νεράιδες, με σκοπό να
τις προσελκύσουν και τα καταφέρουν να τις δουν).
Προτού φύγει όμως η νεράιδα, ζήτησε από τον
σύζυγό της να της υποσχεθεί ότι δεν θα άφηνε ποτέ μόνο του τον γιο τους και δεν
θα επέτρεπε σε τίποτα και κανέναν να τον στεναχωρήσει και να τον κάνει να
κλάψει, γιατί τότε δεν θα άντεχε και θα επέστρεφε πίσω, με κίνδυνο να ξεσπάσει
πόλεμος ανάμεσα στον κόσμο των θνητών και τον νεραϊδόκοσμο.
Αυτός κρατούσε την υπόσχεσή του αλλά τη θλίψη
του για την απώλεια της γυναίκας που αγάπησε ήταν εντελώς συντριπτική και έπεσε
σε βαθιά κατάθλιψη.
Κάποια μέρα, οι δικοί του άνθρωποι, σκέφτηκαν
ότι κάτι έπρεπε να κάνουν για χαρεί λιγάκι κι έτσι στα γενέθλιά του διοργάνωσαν
μια μεγάλη γιορτή.
Εκείνο το βράδυ, ήταν η πρώτη φορά που
αποχωρίστηκε τον γιο του, αλλά άφησε στην θέση του μια παραμάνα να τον
προσέχει. Κάποια στιγμή η παραμάνα, έφυγε από το δωμάτιο για να ρίξει μια κρυφή
ματιά στους καλεσμένους και στην γιορτή που γινόταν.
Ο μικρός ξεσκεπάστηκε και επειδή κρύωνε, άρχισε
να κλαίει. Η παραμάνα όμως λόγω της δυνατής μουσικής, δεν άκουσε το κλάμα του
νεαρού αγοριού.
Η νεράιδα μητέρα του, τον άκουσε και αμέσως
χωρίς καμία σκέψη, άφησε το νεραϊδοβασίλειο κι έτρεξε κοντά του.
Τον πήρε στην αγκαλιά της, τον τύλιξε με ένα
μεταξωτό μαντίλι για να μην κρυώνει, του σκούπισε τα δάκρυα, τον φίλησε και τον
νανούρισε με ένα υπέροχο τραγούδι...
Το τραγούδι αυτό στην περιοχή του Isle of
Skye, είναι γνωστό ως «Dunvegan Lullaby»-το «Νανούρισμα της Νεράιδας».
Ενώ επέστρεφε η παραμάνα, άκουσε το όμορφο
τραγούδι της νεράιδας, αλλά όταν μπήκε στο δωμάτιο του παιδιού, δεν είδε
κανέναν εκεί.
Το μόνο που είδε, ήταν το μεταξωτό μαντίλι.
Αμέσως, έτρεξε στον αφέντη της και του
ανέφερε το γεγονός, δείχνοντάς του το μαντίλι και λέγοντάς του για το τραγούδι
μιας γυναίκας που είχε ακούσει πιο πριν.
Χρόνια αργότερα, όταν το παιδί μεγάλωσε, εξομολογήθηκε
στον πατέρα του ότι εκείνο το βράδυ, τον είχε επισκεφθεί η μητέρα του, η οποία
του είπε ότι αυτό το μαντίλι, του το χάρισε ως φυλαχτό και έπρεπε να το
χρησιμοποιήσει ως προστασία και άμυνα μόνο αν η φατρία των MacLeod, απειλείτε
από κάποιο θανάσιμο κίνδυνο.
Στην περίπτωση αυτή, θα έπρεπε να σήκωναν το
μαντίλι πολύ ψηλά και να το κυμάτιζαν τρεις φορές σαν μια σημαία.
Έτσι,οι Fairie Raides, οι ιππότες του
νεραϊδοβασιλείου θα την έβλεπαν και τότε θα έρχονταν για να τους σώσουν. Αυτό
μπορούσε να συμβεί μόνο τρεις φορές και μετά αυτή η σημαία-φυλαχτό, θα
επέστρεφε και πάλι πίσω στον νεραϊδόκοσμο στον οποίο ανήκε και στην νεράιδα.
Τότε, ο πατέρας του παιδιού, ζήτησε να
κλειδωθεί η σημαία σε ένα δωμάτιο του κάστρου Dunvegan, στο οποίο ζούσαν για να
παραμείνει ασφαλής.
Από τότε, κάθε ηγέτης της φατρίας των MacLeod
μαζί με τον τίτλο της διαδοχής, έπαιρνε και την ευθύνη για την προστασία της
σημαίας.
Ο θρύλος λέει ότι η σημαία χρησιμοποιήθηκε
δύο φορές μέχρι σήμερα.
Η πρώτη φορά ήταν όταν η φατρία των Macleod, απειλήθηκε
από τους θανάσιμους εχθρούς και αντιπάλους τους, την φατρία των MacDonald.
Ο τότε ηγέτης, ανέμισε την σημαία και αμέσως
η βοήθεια από τον νεραϊδόκοσμο έφτασε και τους έσωσε.
Η δεύτερη φορά που χρησιμοποιήθηκε η σημαία, ήταν
μια εποχή που τα βοοειδή προσβλήθηκαν από μια ασθένεια η οποία τα σκότωνε κι
έτσι οι Macleods κινδύνευαν να πεθάνουν από ασιτία.
Ο τότε ηγέτης ανέμισε και πάλι την σημαία και
τότε οι νεράιδες ,έτρεξαν κοντά τους επαναφέροντας τα βοοειδή στην ζωή και
δίνοντας ένα τέλος στον λοιμό που απειλούσε θανάσιμα τους Macleods.
Αυτή η ιστορία, μπορεί να αποτελεί απλά έναν
μύθο για τους κατοίκους αυτής της περιοχής, αλλά για όσους έχουν καταγωγή από
το γένος των MacLeod, είναι ένα είδος άμυνας και προστασίας.
Σε τέτοιο βαθμό που κατά τη διάρκεια του Β
'Παγκοσμίου Πολέμου πολλοί στρατιώτες που κατάγονταν από αυτό το γένος, είχαν
μια φωτογραφία της σημαίας στην τσέπη τους για φυλαχτό.
Λέγεται ότι απ' όλους τους αεροπόρους που
έλαβαν μέρος στις μάχες της Αγγλίας ,μόνο οι αεροπόροι απόγονοι των Macleod
κατάφεραν να επιβιώσουν.
Η σημαία αυτή-το φυλαχτό της Νεράιδας, βρίσκεται
μέχρι και σήμερα στο κάστρο Dunvegan στο Isle of Skye στην Σκωτία...
Πηγή:
scotclans.com(μετάφραση για τον forum neraidokiklos από την silverdust)
http://seliniartemisekati.blogspot.gr/-
Επιτρέπεται η αναδημοσίευση του περιεχομένου της ιστοσελίδας εφόσον αναφέρεται
ευκρινώς η πηγή του και υπάρχει ενεργός σύνδεσμος(link ). Νόμος 2121/1993 και
κανόνες Διεθνούς Δικαίου που ισχύουν στην Ελλάδα. 143,160
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου