Ένα
αυθεντικό ελληνικό σύστημα μαντικής το οποίο περιγράφεται σε μια επιγραφή η
οποία βρέθηκε στον Όλυμπο της Λυκίας
[η
φωτογραφία προέρχεται από την ακόλουθη ιστοσελίδα : https://ru.depositphotos.com/47327289/stock-photo-olympos-ruins.html
]
Ένα
αυθεντικό ελληνικό σύστημα μαντικής το οποίο περιγράφεται σε μια επιγραφή η
οποία βρέθηκε στον Όλυμπο της Λυκίας
Το
παρακάτω κείμενο είναι μετάφραση από το «A greek alphabet oracle» που είναι
δημοσιευμένο στην Biblioteca Arcana
Το
παρακάτω είναι ένα αυθεντικό ελληνικό σύστημα μαντικής, το οποίο περιγράφεται
σε μια επιγραφή η οποία βρέθηκε στον Όλυμπο της Λυκίας. Παρ' όλο που πολλοί
σύγχρονοι παγανιστές είναι εξοικειωμένοι με τους ρούνους ή με παρόμοια
συστήματα, η μαντική σημασία του ελληνικού αλφαβήτου είναι λιγότερο
διαδεδομένη. Κάθε ψηφίο του ελληνικού αλφαβήτου δίνει ένα χρησμό του οποίου
είναι αρκτικό γράμμα.
Υπάρχουν
τρεις μέθοδοι εφαρμογής του συστήματος αυτού.
Το
πρώτο σύστημα χρησιμοποιεί 24 μικρές πέτρες ή όστρακα στα οποία έχει σκαλιστεί
ή γραφτεί κάποιο γράμμα του αλφαβήτου. Καθε πέτρα ή όστρακο φέρει ένα από τα
γράμματα του αλφαβήτου. Η κατασκευή των ψηφίων από πηλό (εν είδει οστράκων)
είναι εύκολη (μόνο προσέξτε ώστε να μπορεί να ξεχωρίσει το Σ από το Μ).
Μπορείτε και να τα παραγγείλετε από κάποιον τεχνίτη. Κρατήστε τα ψηφία σε ένα
κουτί, ένα πουγγί ή κάποιο άλλο δοχείο και, όταν θέλετε να πάρετε χρησμό, απλώς
τραβήξτε κάποιο ψηφίο χωρίς να βλέπετε. (Μία αρχαία πρακτική ήταν το συνεχές
ανακάτεμα των ψηφίων σε ένα μπολ ή ένα κόσκινο, ώσπου κάποιο να “πεταχτεί” έξω
από αυτό). Η μέθοδος αυτή είναι παρόμοια με τη ρουνική (και είναι αρκετά
ενδιαφέρον πως τα περισσότερα συστήματα μαντικής με ρούνους χρησιμοποιούν 24
γράμματα). Τα όστρακα, σε αυτή τη μέθοδο καλούνται Ψήφοι.
Με
τη δεύτερη μέθοδο, ρίπτονται πέντε αστράγαλοι. Κάθε αστράγαλος έχει τέσσερις
“πλευρές”, στις οποίες αποδίδονται, κατά την παράδοση, οι τιμές 1 (Μονάς), 3
(Τριάς), 4 (Τετράς) και 6 (Εξάς). Κατ' αυτόν τον τρόπο, μπορούν να προκύψουν 24
πιθανά αθροίσματα: όλοι οι αριθμοί από το 5 έως το 30, εκτός του 6 και του 29,
τα οποία είναι αδύνατον να προκύψουν. Ο Heinevetter υποστηρίζει πως το
υψηλότερο άθροισμα συνδέεται με το Άλφα και το χαμηλότερο με το Ωμέγα. Κατ'
αυτόν τον τρόπο, Άλφα = 30, Βήτα = 28, Γάμμα = 27,.... Ψι = 7, Ωμέγα = 5.
Σχηματική
αναπαράσταση των όψεων των αστραγάλων.
Φωτογραφία
των όψεων των αστραγάλων.
Τρίτη
μέθοδος: πέντε ζάρια (κύβοι) ρίπτονται, με 26 πιθανά αθροίσματα, από το 5 έως
το 30, τα οποία αντιστοιχίζονται κατά τον ίδιο τρόπο (φθίνουσα σειρά) με τα
γράμματα του ελληνικού αλφαβήτου, λαμβάνοντας υπόψη το Κόππα και το Δίγαμμα. Ο
πίνακας του Ολύμπου δε δίνει σχετικούς χρησμούς για αυτά τα ψηφία, οπότε,
πρακτικά το πρόβλημα λύνεται με την επανάληψη της διαδικασίας.
Είναι
αρκετά ενδιαφέρον πως, το 13 και το 25 τα οποία δεν είναι δυνατόν να προκύψουν,
συνδέονται με την “υπέρβαση” κάποιων κύκλων (π.χ. 12 μήνες, 24 ώρες).
Συνδέονται συχνά με αναγεννώμενους θεούς (αν θεωρήσουμε π.χ. το Διόνυσο ως τον
13ο Ολύμπιο Θεό). Η πλήρως αρνητική ερμηνεία του 13 ξεκινά αργότερα, από το
μεσαίωνα, ενώ το 25 πάντα συνδέεται με την έννοια της τελειότητας (ως τετράγωνο
του 5 - A. Schimmel, Mys. Num. pp. 203–8, 237).
Το
σύστημα αυτό μπορεί να συγκριθεί με το Ι Τσινγκ το οποίο δεν ήταν παρά ένα
σύνολο συμβόλων που αντιστοιχούσε σε χρησμούς. Με τους αιώνες, το κινέζικο
σύστημα επεκτάθηκε με τα σχόλια πάνω στις γραμμές.
Σε
αυτήν την παρουσίαση, δίνονται οι χρησμοί στο πρωτότυπο. Στην πρώτη στήλη
βρίσκεται το γράμμα, στη δεύτερη η αξία που αντιστοιχεί στη μέθοδο των κύβων,
στην τρίτη η αντιστοιχία των αστραγάλων και στην τέταρτη ο χρησμός από δύο
πηγές. Παρατίθεται επίσης ένας πίνακας με τις λέξεις-κλειδιά.
Ψηφίο
|
ΚΥΒΟΙ
|
ΑΣΤΡΑΓΑΛΟΙ
|
ΕΡΜΗΝΕΙΑ
|
Α
|
30
|
30
|
Άπαντα πράξις ευτυχώς, θεός λέγει
Άπαντα πράξ(ε)ις και (δι)οικήσεις καλώς |
Β
|
29
|
28
|
Βοηθόν έξις μετά Τύχης τον Πύθεον
Βοηθόν έξεις μετά Τύχης τον Πύθιον |
Γ
|
28
|
27
|
Γη σοι τέλειον καρπόν αποδώσει πόνων
Γλυκύς μελίσσης καρπός, έ(τ)ι πλεί(ον) π(ό)νος |
Δ
|
27
|
26
|
Δύναμις άκαιρος εν νόμοισιν ασθενής
Δύναμις άκαιρος εν νόμοισιν ασθενής |
Ε
|
26
|
25
|
Εράς δικαίων εγ γάμων ιδείν σποράν
Εύοδά σοι πάντ'εστί και ασφαλή (π)ερί ων μ' επερ(ω)τάς |
Ζ
|
24
|
24
|
Ζάλην μεγίστην φεύγε, μη τι και βλαβής
Ζήσαι προσεύχου, τούτο γαρ πραχθήσετ(αι) |
Η
|
23
|
23
|
Ήλιος όρά σε λαμπρός, ος τα πάντα ορά
Ή μη προαιρ[ού] τούργον ή τολμών ποίει |
Θ
|
22
|
22
|
Θεούς αρωγούς της οδού ταύτης έχεις
Θεούς αρωγούς της οδού ταύτης έχεις |
Ι
|
21
|
21
|
Ιδρώτες εισίν πλην απάντων περιέση
Ίνα μη (τι) μέμψη, το παρόν ήσυχος μένε |
Κ
|
20
|
20
|
Κύμασι μάχεσθαι χαλεπόν. Ανάμεινον φίλε
Κλύδων θαλάσσης μαίνετ[αι] και παύεται |
Λ
|
19
|
19
|
Λαιός διελθών πάντα σημαίνει καλώς
Λύπης πέπαυσο. προσ(δ)έχου λοιπόν χαράν
*Λαιός = αριστερός
|
Μ
|
18
|
18
|
Μοχθείν ανάνκη. Μεταβολή δ' έσται καλή
Μοχθείν ανάγ[κ]η. Μεταβολή δ' έστ(αι) καλή |
Ν
|
17
|
17
|
Νεικηφόρον δώρημα τον χρησμόν τελε
Νεικηφόρον δώρημα τον χρησμόν στρ(έ)φειί |
Ξ
|
16
|
16
|
Ξηρών από κλάδων καρπόν ουκ έσται λαβείν
Ξηρών από κλάδων καρπόν ουκ έστιν λαβείν |
Ο
|
15
|
15
|
Ουκ έστι μη σπείραντα θερίσαι κάρπιμα
Όταν αμελήσεις σεαυτόν, [α]ι[ών αβ]ίωτος |
Π
|
14
|
14
|
Πολλούς αγώνας διανύσας λήψη στέφος
Πειρώ δια μέ[τρου] πάντα, μη βί[α ποι]είν |
Ρ
|
12
|
13
|
Ράον διάξις έτι βραχύν μείνας χρόνο
Ρόδ[ω] παρόμ[οιον π]ράξις εντ[ελής πα]ρόν
*ράον-ραίον: εύκολο
|
Σ
|
11
|
12
|
Σαφώς ο Φοίβος εννέπει. Μείνον, φίλε
Συνοχή [λείπει κείμενο] |
Τ
|
10
|
11
|
Των νην παρουσών συνφορών έξις λύσιν
Τειμών το θείον την συν[είδ]ησην τρέφεις |
Υ
|
9
|
10
|
Υπόσχεσιν το πράγμα γενναίαν έχει
Υπόσχεσιν το πράγμα γενν(αί)αν έχει |
Φ
|
8
|
9
|
Φαύλως τι πράξας μετά χρόνον μένψη θεοίς
Φαύλως τι πράξας μετά χρόνον μένψη θε(οί)ς |
Χ
|
7
|
8
|
Χρυσούν ποιήσεις χρησμών επιτυχών, φίλε
Χρυσούν ποιήσεις χρησμόν επιτυχ[ώ]ν, ξένε |
Ψ
|
6
|
7
|
Ψήφον δικαίαν τηνδε παρά θεών έχεις
Ψαύσαι τις άστρων επιποθών διεσφάλη |
Ω
|
5
|
5
|
Ωμήν οπώραν ην λάβης, ού χρήσιμον
Ώραις δε έστα(ι τ)α[ύ]τ[α] [α]λ[η]θείη δε προσέστ[αι |
Α
|
Άπαντα
|
Β
|
Βοηθός
|
Γ
|
Γαία
|
Δ
|
Δύναμις
|
Ε
|
Έρως
|
Ζ
|
Ζάλη
|
Η
|
Ήλιος
|
Θ
|
Θεοί
|
Ι
|
Ιδρώς
|
Κ
|
Κύμα
|
Λ
|
Λαιός
|
Μ
|
Μόχθος
|
Ν
|
Νικηφόρος
|
Ξ
|
Ξηρός
|
Ο
|
Ουκ έστι
|
Π
|
Πολλά
|
Ρ
|
Ραίον
|
Σ
|
Σαφώς
|
Τ
|
Των παρουσών
|
Υ
|
Υπόσχεσις
|
Φ
|
Φαύλος
|
Χ
|
Χρυσός
|
Ψ
|
Ψήφος
|
Ω
|
Ωμός
|
Πηγή
: http://www.12830.gr/gia-thn-ellhnikh-thrhskeia/kata-stoixeiwn-xrhsmoi-oi-“ellhnikoi-rounoi”.html
http://seliniartemisekati.blogspot.gr/
- Επιτρέπεται η αναδημοσίευση του περιεχομένου της ιστοσελίδας εφόσον
αναφέρεται ευκρινώς η πηγή του και υπάρχει ενεργός σύνδεσμος(link ). Νόμος
2121/1993 και κανόνες Διεθνούς Δικαίου που ισχύουν στην Ελλάδα.
ΕΠΙΣΗΜΑΝΣΗ
Ορισμένα
αναρτώμενα από το διαδίκτυο κείμενα ή εικόνες (με σχετική σημείωση της πηγής),
θεωρούμε ότι είναι δημόσια. Αν υπάρχουν δικαιώματα συγγραφέων, παρακαλούμε
ενημερώστε μας για να τα αφαιρέσουμε. Επίσης σημειώνεται ότι οι απόψεις του ιστολόγιου
μπορεί να μην συμπίπτουν με τα περιεχόμενα του άρθρου. Για τα άρθρα που
δημοσιεύονται εδώ, ουδεμία ευθύνη εκ του νόμου φέρουμε καθώς απηχούν
αποκλειστικά τις απόψεις των συντακτών τους και δεν δεσμεύουν καθ’ οιονδήποτε
τρόπο το ιστολόγιο.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου