Οι
Έξη κανόνες της Ατραπού (Οι κανόνες του δρόμου), της Μάρως Ιωαννίδους, Αστρολόγου,
καρμικής ερευνήτριας/ Le
sei regole del sentiero (le regole della strada), Maros Ioannidis, astrologo,
ricercatore karmico
[η
εικόνα προέρχεται από την ακόλουθη ιστοσελίδα : http://www.astrologers.gr/%CF%83%CF%8D%CE%BC%CE%B2%CE%BF%CE%BB%CE%B1-sabian-%CF%83%CF%84%CE%B7%CE%BD-%CF%89%CF%81%CE%B9%CE%B1%CE%AF%CE%B1/
]
Ι.
Ο δρόμος διανύεται στο πλήρες φως της ημέρας, που ρίχνεται στην Ατραπό από
Εκείνους που γνωρίζουν και οδηγούν. Τίποτε δεν μπορεί να κρυφτεί και σε κάθε
στροφή, ο άνθρωπος πρέπει να αντιμετωπίζει τον εαυτό του.
ΙΙ.
Πάνω στο δρόμο το κρυμμένο αποκαλύπτεται. Ο καθένας βλέπει και γνωρίζει την
φαυλότητα του καθενός. Κι’ όμως δεν υπάρχει μ’ αυτή την μεγάλη αποκάλυψη,
αποστροφή, αμοιβαία περιφρόνηση ταλάντευση, πάνω στο Δρόμο. Ο Δρόμος ξανοίγεται
μέσα στο φως.
ΙΙΙ.
Πάνω στο Δρόμο αυτό δεν περιπλανάται κανείς μόνος. Δεν υπάρχει βία, βιασύνη.
Κι’ όμως δεν υπάρχει καιρός για χάσιμο. Κάθε προσκυνητής επιταχύνει τα βήματα
του προς τα εμπρός, και βρίσκεται περικυκλωμένος από τους συνανθρώπους του.
Μερικοί κινούνται μπροστά. Λυτός ακολουθεί. Μερικοί έρχονται πίσω. Ρυθμίζει το
βήμα του. Δ ε ν ταξιδεύει μόνος.
ΙV.
Τρία πράγματα πρέπει ν’ αποφεύγει ο Προσκυνητής. Να φορά μια κουκούλα, ένα
πέπλο που κρύβει το πρόσωπό του από τους άλλους, να κρατά ένα κανάτι νερό, που
περιέχει αρκετό μόνο για τις δικές του ανάγκες, να ακουμπά ένα μπαστούνι πάνω
στους ώμους χωρίς κύρτωμα για να κρατιέται.
V.
Κάθε Προσκυνητής πάνω στο Δρόμο πρέπει να μεταφέρει μαζί του ότι χρειάζεται:
Ένα μαγκάλι για να ζεσταίνει τους συνανθρώπους του. Ένα λυχνάρι για να ρίχνει
τις αχτίνες του πάνω στην καρδιά του και να δείχνει στους συνανθρώπους του την
φύση της κρυμμένης ζωής, ένα πουγκί χρυσάφι, που δε σκορπίζει στο Δρόμο αλλά το
μοιράζεται με τους άλλους. Ένα σφραγισμένο δοχείο όπου το μεταφέρει όλη του την
έφεση για να την ρίξει στα πόδια Εκείνου που περιμένει να τον χαιρετίσει στην
πύλη – ένα σφραγισμένο δοχείο.
VI.
Ο Προσκυνητής, καθώς βαδίζει πάνω στο Δρόμο, πρέπει να έχει το ανοιχτό αυτί, το
χέρι που δίνει, τη σιωπηλή γλώσσα, την αγνή καρδιά, τη χρυσή φωνή, το γρήγορο
πόδι, και το ανοικτό μάτι, που βλέπει το φως. Ξέρει πως δεν ταξιδεύει μόνος.
(Από
το βιβλίο: Θυμαπάτη – Ένα παγκόσμιο πρόβλημα. Σελ 49 – 50 ελλ. Εκδ. Κέδρος)
Μάρω
Ιωαννίδου
Αστρολόγος,
καρμική ερευνήτρια
Ο
Πολεμιστής πρέπει να δέχεται τη μοίρα του με ταπεινότητα. Η πρόκληση για αυτόν
είναι πόσο μακριά μπορεί να προχωρήσει και πόσο άψογος μπορεί να είναι. Αν
συναντήσει αβάστακτες ταλαιπωρίες και πόνο στο μονοπάτι του, κλαίει, αλλά όλα τα
δάκρυά του μαζί δεν είναι σε θέση να μετακινήσουν τη γραμμή του πεπρωμένου
του...
http://seliniartemisekati.blogspot.gr/
- Επιτρέπεται η αναδημοσίευση του περιεχομένου της ιστοσελίδας εφόσον
αναφέρεται ευκρινώς η πηγή του και υπάρχει ενεργός σύνδεσμος(link ). Νόμος
2121/1993 και κανόνες Διεθνούς Δικαίου που ισχύουν στην Ελλάδα.
ΕΠΙΣΗΜΑΝΣΗ
Ορισμένα αναρτώμενα από το διαδίκτυο κείμενα ή
εικόνες (με σχετική σημείωση της πηγής), θεωρούμε ότι είναι δημόσια. Αν
υπάρχουν δικαιώματα συγγραφέων, παρακαλούμε ενημερώστε μας για να τα
αφαιρέσουμε. Επίσης σημειώνεται ότι οι απόψεις του ιστολόγιου μπορεί να μην
συμπίπτουν με τα περιεχόμενα του άρθρου. Για τα άρθρα που δημοσιεύονται εδώ,
ουδεμία ευθύνη εκ του νόμου φέρουμε καθώς απηχούν αποκλειστικά τις απόψεις των
συντακτών τους και δεν δεσμεύουν καθ’ οιονδήποτε τρόπο το ιστολόγιο.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου