Η Αλχημεία & το Αλχημικό έργο στην Ανατολή & την Δύση [μέρος 1] / Alchemy and the Alchemical Work in East and West [part 1] / Alchimia e lavoro alchemico in Oriente e in Occidente [parte 1] / Алхимия и алхимическая работа на Востоке и Западе [часть 1]

 

ΕΙΣΑΓΩΓΗ:

Αλχημεία: μία τόσο παρεξηγημένη και ιστορικά αδικημένη έννοια, που και σήμερα ακόμη, στην εποχή της πυρηνικής Φυσικής επιστήμης, χρησιμοποιείται το ίδιο αδικημένα, εννοώντας κανείς με αυτήν - όταν τη χρησιμοποιεί στο λεξιλόγιό του - το ανακάτεμα ουσιών (υγρών και μη). Έτσι θεωρήθηκε, όπως και με την Αστρολογία-Αστρονομία, η κακιά μάνα (η Αλχημεία) μιας λαμπρής κόρης (η Χημεία). Ας εμπιστευτούμε όμως τα γρανάζια του Κρόνου και θα γυρίσει ο τροχός για να ξαναβάλει τα πράγματα στη «θέση» τους.

Η ιστορική προέλευση της Αλχημείας κατά μερικούς μελετητές θεωρείται αραβική απ’ όπου και μεταδόθηκε στη Δύση κατά τη διάρκεια του μεσαίωνα, όταν οι άραβες είχαν αποικήσει στην Ευρώπη. Όμως μία πιο ολοκληρωμένη έρευνα, που έγινε από αρκετούς, δείχνει ότι παρόμοιες γνώσεις και πεποιθήσεις με αυτές της Αλχημείας καθώς και η επιδίωξη του Μεγάλου Αλχημικού Έργου βρίσκονται σ’ όλο τον αρχαίο κόσμο με άλλο όνομα. Όπως εξηγεί ο Μιρσέα Ελιάντ, στο έργο του «Σιδηρουργοί και Αλχημιστές» η αλχημεία υπάρχει από τότε που ο άνθρωπος σκέφτηκε να ξαναδημιουργήσει τον κόσμο με τα χέρια του και να βοηθήσει τη φύση στην εξελικτική διαδικασία.

Η Ε.Π. Μπλαβάτσκυ, αναφέρει σ’ ένα άρθρο της: «Η αρχαία Κίνα, αν και όχι σε τόσο μεγάλη κλίμακα όπως η Αίγυπτος, έχει την φήμη ότι είναι η πατρίδα της υπερβατικής Αλχημείας και πιθανόν να είναι έτσι. {...} Οι πιο εξέχουσες προσωπικότητες, όσον αφορά τις μελέτες για τις αρχαϊκές επιστήμες, και μεταξύ τους ο Ουίλιαμ Γκόντβιν, έχουν φτάσει στο συμπέρασμα ότι η αλχημεία καλλιεργούνταν σε όλες σχεδόν τις χώρες της αρχαιότητας πολύ πιο πριν από την εποχή μας, και όταν οι Έλληνες οι τελευταίοι που, όταν εμφανίστηκε ο Χριστιανισμός, άρχισαν να μελετούν, κάνοντάς την πασίγνωστη πολύ αργότερα. Αυτό όσον αφορά την μελέτη της εν γένει, γιατί οι Αντέπτο των ναών της Μεγάλης την ήξεραν από την εποχή των Αργοναυτών. Η Ευρωπαϊκή προέλευση της αλχημείας κατάγεται λοιπόν από την εποχή αυτή, όπως συνεπάγεται από την αλληγορία του Χρυσόμαλλου Δέρατος.»

Το Χρυσόμαλλο Δέρας, σύμφωνα με αυτές τις εκδοχές, ήταν ένα κομμάτι δέρματος πάνω στο οποίο ήταν γραμμές χημικές διεργασίες - συνταγές για την κατασκευή χρυσού. Η αλήθεια είναι πως οι έλληνες γνώρισαν τις Ερμητικές Επιστήμες μόλις τον 3ο-4ο μ.Χ. αι., -εκτός από τους Μύστες της- την εποχή των Νεοπλατωνικών φιλοσόφων, και από αυτούς διαδόθηκαν στον υπόλοιπο δυτικό κόσμο μέσω των αραβικών κατακτήσεων. Ας έχουμε λοιπόν υπ’ όψιν μας την μεγάλη χρονική απόσταση που μας χωρίζει από τις πρωταρχικές πηγές γέννησης και διάδοσης αυτής της Τέχνης - Επιστήμης, καθώς και οι γνώσεις που χάθηκαν (δεξιά κι αριστερά) στους δρόμους που αυτή ακολούθησε για να φτάσει ως εμάς.

Το όνομα της καθ’ αυτό, περιέχει το αραβικό άρθρο AL και το αιγυπτιακό KEM, ΧΕΜΙ, ΚΟΥΜ,...,το αρχαϊκό όνομά της χώρας της Αιγύπτου, τη Χώρα του Μαύρου χώματος, ή καλύτερα η χώρα του κοκκινόμαυρου χώματος. Το κόκκινο της ερήμου χώμα και το μαύρο, το βρεγμένο από τα νερά του Νείλου, χώμα. Έτσι η Αλχημεία ως πρακτική -εφαρμοσμένη Τέχνη ταυτίστηκε με την Τέχνη της Γης της Αιγύπτου και εσωτερικά από την Μυθολογική άποψη, (για κάποιους μελετητές) αυτή η μαύρη γη αναφέρεται, μυστικιστικά, στο σώμα του Όσιρη καθώς και σε όλο το «Οσιρικό Δράμα».

Ο Αλχημιστής λοιπόν θα παίξει τον ανάλογο ρόλο με αυτόν της Φύσης, επιτελώντας το Αλχημικό Μεγάλο Έργο, την κατασκευή της Φιλοσοφικής Λίθου (είδος καταλύτη) και μ’ αυτήν την μεταστοιχείωση των αγενών μετάλλων σε Ευγενή.

Ο Αλχημιστής, όπως και η Φύση, δε δημιουργεί, δεν γεννά κάτι το νέο, απλά συνεργεί στο σκοπό της Ύπαρξης, την Εξέλιξη, τη μόνη οδό που οδηγεί προς το Θείο Αρχέτυπό της, που είναι και το αληθινό νόημα της Ζωής. Έτσι η Αλχημεία γίνεται μία Ιερή Μυστηριακή Τέχνη που συμβάλει στο μεγάλο μυστήριο του Γάμου, ενώνοντας με ιερά δεσμά τη Ζωή & το Θάνατο, τον Ουρανό & Γη.

Η Αλχημεία λοιπόν είναι «παιδί» των Μεγάλων Μυστηρίων (της Ζωής χωρίς το Θάνατο) και σαν τέτοια η ηλικία της είναι πολύ μεγαλύτερη από την ιστορική Αλχημεία. Πολύ πριν εμφανιστούν οι φιλόσοφοι καθώς και οι διάφορες φιλοσοφικές σχολές ανά τον κόσμο, υπήρξαν οι μυημένοι στα μυστήρια της Φύσης, οι Μύστες, των διαφόρων μυητικών σχολών σ’ όλη την υδρόγειο και που συνέχισαν να υπάρχουν και μετά την εμφάνιση των μή μυημένων φιλοσόφων. Μυημένους φιλοσόφους με γνώσεις Αλχημείας επίσης θα συναντήσουμε σε διαφορετικούς χρόνους και τόπους. Έτσι μόνο οι μυημένοι στα Μυστήρια εμφανίζονται με αυτές τις απόκρυφες -για τους αμύητους- γνώσεις τις οποίες κατά πως φαίνεται, φύλαξαν καλά, με μία «Ερμητική» στεγανότητα και που δεν άφησαν να διαρρεύσει τίποτα προς τα έξω, από τη Σοφία του Ερμή, του φυσικού Ιδρυτή και εμπνευστή αυτής της Σοφίας, στον οποίο αποδίδονται 36.000 έργα, (πολλοί αλχημιστές υπέγραφαν τα έργα τους με αυτό το όνομα) μεταξύ των οποίων το πιο σημαντικό απ’ αυτά που διασώζονται είναι ο Σμαράγδινος Πίνακας, ένα έργο μικρό σε μέγεθος, με αινιγματικές εντολές. Ένα κείμενο που στη συνέχεια αποτέλεσε το πιστεύω των δυτικών αλχημιστών. [τέλος 1ου μέρους] 

Πηγή : http://esoterica.gr/articles/occult/alchemic_work/alchemic_work.htm

https://seliniartemisekati.blogspot.com/ - Επιτρέπεται η αναδημοσίευση του περιεχομένου της ιστοσελίδας εφόσον αναφέρεται ευκρινώς η πηγή του και υπάρχει ενεργός σύνδεσμος(link ). Νόμος 2121/1993 και κανόνες Διεθνούς Δικαίου που ισχύουν στην Ελλάδα.

ΕΠΙΣΗΜΑΝΣΗ

Ορισμένα αναρτώμενα από το διαδίκτυο κείμενα ή εικόνες (με σχετική σημείωση της πηγής), θεωρούμε ότι είναι δημόσια. Αν υπάρχουν δικαιώματα συγγραφέων, παρακαλούμε ενημερώστε μας για να τα αφαιρέσουμε. Επίσης σημειώνεται ότι οι απόψεις του ιστολογίου μπορεί να μην συμπίπτουν με τα περιεχόμενα του άρθρου. Για τα άρθρα που δημοσιεύονται εδώ, ουδεμία ευθύνη εκ του νόμου φέρουμε καθώς απηχούν αποκλειστικά τις απόψεις των συντακτών τους και δεν δεσμεύουν καθ’ οιονδήποτε τρόπο το ιστολόγιο.