Το ξωτικό η Γκρέτεν, της Melitas/ Il elfo Greder, di Melitas

Το ξωτικό η Γκρέτεν, της Melitas/ Il elfo Greder, di Melitas

 

 [η φωτογραφία προέρχεται από την ακόλουθη ιστοσελίδα : https://wall.alphacoders.com/big.php?i=146330 ]

Το ξωτικό η Γκρέτεν, της Melitas/ Il elfo Greder, di Melitas

    Μια φορά και έναν καιρό στα βάθη του Ωκεανού υπήρχε μία μεγάλη παρέα με πολλά ψάρια.

    Ανάμεσά τους ζούσε μία μικρή αχιβάδα με την μαμά της.

    Τα φιλντισένια ματάκια της μικρής αχιβάδας παρατηρούσαν με προσοχή ότι γινόταν στο βυθό.

    Έστηνε αυτί να ακούσει τα πρωινά κουτσομπολιά από τον αστακό, την μέδουσα και τα δελφίνια.

    Τρύπωνε στους βράχους και από κει έβλεπε καλύτερα τα ψάρια.

    Μία μέρα σε μία γωνιά είχε μαζευτεί η συντροφιά της όπου κοιτούσαν κάτι με περιέργεια.

    Τότε η μικρή αχιβάδα τρύπωσε ανάμεσά τους και τι να δει !

    Έναν καινούριο μουσαφίρη που έλαμπε με χίλια χρώματα.

    Τον πλησίασε και τον ρώτησε το όνομά του.

        Γκρέτεν, απάντησε εκείνο λικνίζοντας την χρυσαφένια ουρά του. Εσένα πως σε λένε;

        Μαλιμπού, απάντησε η μικρή αχιβάδα.

        Τι όμορφη που είσαι !Έλα να κάνουμε παρέα μαζί, γιατί η ψαροσυντροφιά σου κάνει πολύ φασαρία.

    Η Μαλιμπού για μερικά λεπτά ξεχάστηκε και κοίταξε ορθάνοιχτη την Γκρέτεν.

    Τότε εκείνο την πλησίασε αρχίζοντας να χορεύει τόσο όμορφα που η μικρή αχιβάδα ζαλίστηκε έκλεισε το κέλυφός της και αποκοιμήθηκε.

    Εκείνη την πήρε και γρήγορα χώθηκε μαζί της σε ένα ξεχασμένο όστρακο. Τότε έγινε κάτι παράξενο.

    Άρχισε να τρέμει η θάλασσα, τα ψάρια έτρεχαν να κρυφτούν, πελώρια κύματα ανακάτευαν τον βυθό και μέσα από το άφρισμά τους ξεπρόβαλε μία γοργόνα πανέμορφη και χαμογελαστή.

    Όλα τότε ηρέμησαν.

    Η ψαροσυντροφιά ξαναβγήκε από την κρυψώνα και η μικρή γοργόνα κάθισε στο όστρακο που κοιμότανε η Μαλιμπού, πήρε την κιθάρα της αρχίζοντας ένα μελωδικό τραγούδι που έλεγε για κάποιο βασιλόπουλο, τα μάγια μιας κακιάς μάγισσας και για ένα ξωτικό.

    Το μελωδικό τραγούδι το άκουσε ο Ποσειδώνας, ο βασιλιάς της θάλασσας, κι έστειλε δύο δελφίνια να του φέρουν τον παράξενο τραγουδιστή. Περίεργος αλλά και έκθαμπος βλέπει να του φέρνουν την μικρή γοργόνα.

        Ποια είσαι; την ρώτησε. Τι ζητάς στο βασίλειό μου;

    Τα γαλάζια μάτια της γοργόνα κοίταξαν τον βασιλιά Ποσειδώνα και δύο δάκρυα κύλησαν στο χρυσαφένιο κορμάκι της.

    Κουλούριασε την ουρά της, έβγαλε από τον λαιμό της τον κοραλλένιο κολιέ, το έδωσε για δώρο στον Ποσειδώνα και άρχισε να διηγείται μία παράξενη ιστορία.

    Ήμουνα βασιλοπούλα σε μία μακρινή χώρα της Ανατολής.

    Κάποια μέρα ένα βασιλόπουλο ήλθε θέλοντας να με κάνει γυναίκα του. είχε πολλά καράβια, ταξίδευε σε μεγάλους ωκεανούς έχοντας πάντα μαζί του μια νεράιδα.

    «Ποια είναι;» τον ρώτησα.

    «Η καλή μου τύχη» μου απάντησε εκείνος.

    Ζούσαμε ευτυχισμένοι, περπατούσαμε στις ακρογιαλιές και κάναμε απέραντα μακρινά ταξίδια.

    Ώσπου ένα δειλινό ένοιωσα την καρδιά μου να λαχταρά να γυρίσει πίσω στους δικούς μου ανθρώπους, ένοιωθα άκεφη.

    Μόλις του ανακοίνωσα τον πόνο μου, μονομιάς το αστραφτερό του πρόσωπο συννέφιασε, το καθάριο χαμόγελο έσβησε και γύρισε στην καλή του νεράιδα ζητώντας της να με μαγέψει.

    «Γοργόνα-ξωτικό να γίνεις» φώναξε εκείνη.

    Τα δειλινά να γίνεσαι γοργόνα, να τριγυρίζεις μέσα στους ωκεανούς, και με το τραγούδι σου να ταράζεις την ψυχή των ανθρώπων.

    Θα ξαναγίνεις άνθρωπος μόνο αν το μαργαριτάρι μιας αχιβάδας λαμπυρίσει στα μάτια σου.

    ” Από τότε γυρνώ στους ωκεανούς σαν ένα ξωτικό και το δείλι ξαναγίνομαι γοργόνα.

    Ο Ποσειδώνας δάκρυσε ακούγοντας την ιστορία της μικρής γοργόνας απόμεινε σιωπηλός για λίγο.

        Μήπως έχεις βρει την αχιβάδα;

        Ναι, απάντησε εκείνη χαμογελαστά.

        Τότε νομίζω πως σου αξίζει να πας πίσω με στο όστρακο που κοιμάται η αχιβάδα να την ξυπνήσεις, λέγοντάς της να ανοίξει το κέλυφός της για να λαμπιρίσει στα μάτια σου το μαργαριτάρι της, ώστε να ξαναγίνεις άνθρωπος.

    Έτσι και έγινε !Επέστρεψαν στην ψαροσυντροφιά, που όλοι περίμεναν ανυπόμονοι.

    Σαν είδαν την μικρή γοργόνα με το όστρακο, άρχισαν τον χορό καμαρωτά - καμαρωτά.

    Εκείνη το άφησε στην άμμο, ξύπνησε την Μαλιμπού περιμένοντας να ανοίξει το κέλυφος για να αντικρίσει το μαργαριτάρι.

    Όμως η Μαλιμπού δεν είχε μαργαριτάρι και πριν προλάβει να δει τι συμβαίνει ένα ‘φρουστ’ ακούστηκε και τη θέση της γοργόνας την πήρε το ξωτικό….

    Από τότε το έχασαν και δεν το ξαναείδαν ποτέ πια.

    Γυρίζει τους ωκεανούς με την ελπίδα πως κάποια μέρα θα βρει την αχιβάδα που το λαμπερό μαργαριτάρι της θα του δώσει ανθρώπινη μορφή.

Πηγή : http://www.neraidokiklos.gr/forum/showthread.php?t=5601      

http://seliniartemisekati.blogspot.gr/ - Επιτρέπεται η αναδημοσίευση του περιεχομένου της ιστοσελίδας εφόσον αναφέρεται ευκρινώς η πηγή του και υπάρχει ενεργός σύνδεσμος(link ). Νόμος 2121/1993 και κανόνες Διεθνούς Δικαίου που ισχύουν στην Ελλάδα.

ΕΠΙΣΗΜΑΝΣΗ

Ορισμένα αναρτώμενα από το διαδίκτυο κείμενα ή εικόνες (με σχετική σημείωση της πηγής), θεωρούμε ότι είναι δημόσια. Αν υπάρχουν δικαιώματα συγγραφέων, παρακαλούμε ενημερώστε μας για να τα αφαιρέσουμε. Επίσης σημειώνεται ότι οι απόψεις του ιστολόγιου μπορεί να μην συμπίπτουν με τα περιεχόμενα του άρθρου. Για τα άρθρα που δημοσιεύονται εδώ, ουδεμία ευθύνη εκ του νόμου φέρουμε καθώς απηχούν αποκλειστικά τις απόψεις των συντακτών τους και δεν δεσμεύουν καθ’ οιονδήποτε τρόπο το ιστολόγιο.