Λέων γηράσας καὶ ἀλώπηξ, Αἰσώπου Μῦθοι / Il leone anziano e la volpe,, Miti di Esopo / The Elder Lion and the Fox, Aesop's Myths / Старший Лев и Лисица, Мифы Эзопа

Λέων γηράσας καὶ ἀλώπηξ, Αἰσώπου Μῦθοι  

 

[η ανωτέρω εικόνα προέρχεται από την ακόλουθη ιστοσελίδα :  https://chilonas.com/2012/09/06/httpwp-mep1op6y-qt/     όπου ο Αίσωπος ενώ σερβίρει δύο ιερείς_πίνακας του Francis_Barlow_1687_wikipedia]

Λέων γηράσας καὶ ἀλώπηξ, Αἰσώπου Μῦθοι

Λέων γηράσας καὶ μὴ δυνάμενος δι᾿ ἀλκῆς ἑαυτῷ τροφὴν πορίζειν ἔγνω δεῖν δι᾿ ἐπινοίας τοῦτο πρᾶξαι. Καὶ δὴ παραγενόμενος εἴς τι σπήλαιον καὶ ἐνταῦθα κατακλιθεὶς προσεποιεῖτο νοσεῖν· καὶ οὕτω τὰ παραγενόμενα πρὸς αὐτὸν ἐπὶ τὴν ἐπίσκεψιν ζῷα συλλαμβάνων κατήσθιε. Πολλῶν δὲ θηρίων καταναλωθέντων, ἀλώπηξ τὸ τέχνασμα αὐτοῦ συνεῖσα παρεγένετο, καὶ στᾶσα ἄποθεν τοῦ σπηλαίου ἐπυνθάνετο αὐτοῦ πῶς ἔχοι. Τοῦ δὲ εἰπόντος· «Κακῶς,» καὶ τὴν αἰτίαν ἐρομένου δι᾿ ἣν οὐκ εἴσεισιν, ἔφη· «Ἀλλ᾿ ἔγωγε εἰσῆλθον ἄν, εἰ μὴ ἑώρων πολλῶν εἰσιόντων ἴχνη, ἐξιόντος δὲ οὐδενός.»

Οὕτως οἱ φρόνιμοι τῶν ἀνθρώπων ἐκ τεκμηρίων προορώμενοι τοὺς κινδύνους ἐκφεύγουσιν.

Στην Νέα Ελληνική (όσο το δυνατόν πλησιέστερα στο αρχαίο κείμενο)

    Ένας λέων γέρασε και μη δυνάμενος πια να αποκτά τροφή μόνος του, αποφάσισε να το πράξει διαμέσου μιας επινόησης. Προσερχόμενος λοιπόν σε κάποιο σπήλαιο και εντός του ξαπλωμένος, προσποιούνταν ότι νοσεί, και έτσι κατέτρωγε τα προσερχόμενα για να τον επισκεφθούν ζώα, συλλαμβάνοντάς τα.

    Αφού κατανάλωσε πολλά θηρία, μια αλεπού αντιλαμβανόμενη το τέχνασμα, προσήλθε και στεκόμενη μακριά του σπηλαίου τον ρώτησε πως έχει.

    Στον δε λέοντα που απάντησε (ότι νιώθει) «κακώς» και την ρώτησε την αιτία για την οποία δεν εισήλθε στο σπήλαιο, είπε: «Εγώ βεβαίως θα εισερχόμουν, εάν δεν έβλεπα πολλά ίχνη να εισέρχονται αλλά κανένα να εξέρχεται».

    Με τον ίδιο τρόπο και οι φρόνιμοι άνθρωποι, προβλέποντας τα τεκμήρια, αποφεύγουν τους κινδύνους.

Στην Νέα Ελληνική (ελεύθερη απόδοση)

    Ένα λιοντάρι γέρασε και δεν μπορούσε πια να αποκτά την τροφή του με το κυνήγι. Έκατσε λοιπόν μέσα στη σπηλιά του και προσποιούνταν ότι είναι άρρωστο, και έτσι πολλά ζώα ξεθάρρευαν και το επισκέπτονταν, τότε το λιοντάρι τα έτρωγε. Έφαγε έτσι κάμποσα ζώα και ζούσε χωρίς να κυνηγά.

    Πέρασε και μιά αλεπού, αλλά υποψιάσθηκε και δέν μπήκε στη σπηλιά. Στάθηκε απ' έξω και ρώτησε: "Τί κάνεις κύριε λέοντα, πώς τα πας;" - "χάλια είμαι, αρρώστησα βαριά", απάντησε κάνοντας βραχνή, κακομοιρασμένη τη φωνή του το λιοντάρι, "έλα σε παρακαλώ, να σε δώ, να παρηγορηθώ, να με βοηθήσεις να τα βγάλω πέρα με την αρρώστια μου". - "Περαστικά σου", απάντησε η αλεπού, "και άντε γειά σου!" - "Μα έλα μέσα" - "Δέν μπορώ!" - "μα γιατί;" - "γιατί είδα στο έδαφος ίχνη απο πολλά ζώα που μπήκαν στη σπηλιά, αλλά δέν είδα κανένα ίχνος ζώου να βγαίνει από τη σπηλιά!".

Πηγή : https://el.wikisource.org/wiki/%CE%91%CE%B9%CF%83%CF%8E%CF%80%CE%BF%CF%85_%CE%9C%CF%8D%CE%B8%CE%BF%CE%B9/%CE%9B%CE%AD%CF%89%CE%BD_%CE%B3%CE%B7%CF%81%CE%AC%CF%83%CE%B1%CF%82_%CE%BA%CE%B1%CE%B9_%CE%B1%CE%BB%CF%8E%CF%80%CE%B7%CE%BE

http://seliniartemisekati.blogspot.gr/ - Επιτρέπεται η αναδημοσίευση του περιεχομένου της ιστοσελίδας εφόσον αναφέρεται ευκρινώς η πηγή του και υπάρχει ενεργός σύνδεσμος (link). Νόμος 2121/1993 και κανόνες Διεθνούς Δικαίου που ισχύουν στην Ελλάδα.

ΕΠΙΣΗΜΑΝΣΗ

Ορισμένα αναρτώμενα από το διαδίκτυο κείμενα ή εικόνες (με σχετική σημείωση της πηγής), θεωρούμε ότι είναι δημόσια. Αν υπάρχουν δικαιώματα συγγραφέων, παρακαλούμε ενημερώστε μας για να τα αφαιρέσουμε. Επίσης σημειώνεται ότι οι απόψεις του ιστολόγιου μπορεί να μην συμπίπτουν με τα περιεχόμενα του άρθρου. Για τα άρθρα που δημοσιεύονται εδώ, ουδεμία ευθύνη εκ του νόμου φέρουμε καθώς απηχούν αποκλειστικά τις απόψεις των συντακτών τους και δεν δεσμεύουν καθ’ οιονδήποτε τρόπο το ιστολόγιο.